کاربردهای سیستم تبادل یونی

کاربرد دستگاه تبادل یونی در تصفیه آب

شیر
یکی از اولین کاربردهای سیستم تبادل یونی در محلول غذایی، در تنظیم مجدد نمک های شیر بود. شیر ماده ای است که باید متناسب با نیاز هر کس باشد. با توجه به تفاوت در سیستم های هضم و سرعت رشد بین گوساله ها و کودکان، جای تعجب نیست که شیر گاو حاوی دو برابر پروتئین و سه تن بار در خاکستر بیش از شیر انسان است. رقت شیر گاو با آب و افزودن لاکتوز و چربی تشابه بین این دو شیر را افزایش می دهد.

با این حال، تفاوت ویژه ای بین این دو شیر وجود دارد. هنوز تفاوت های مهم شیر گاو قند های بزرگ دیر جذب تشکیل می دهد که به آرامی هضم می شوند و منجر به جذب ناقص می شوند.

شیر انسان اما قند های بسیار ریزتر که به سرعت و با جذب تقریباً کامل هضم می شود تشکیل می دهد. با تغییر در مقدار یون کلسیم، می توان ماهیت قند تشکیل شده در شیر گاو را تغییر داد. اگر ۲۰٪ یا بیشتر کل کلسیم موجود در آن شیر برداشته شود، با افزودن آنزیم نمی توان قند ایجاد کرد.

رنین فرآیندی برای تولید شیر نرم با حذف کلسیم و فسفر توسط زئولیت ها طراحی کرد. تصفیه زئولیت همچنین روی شیری که تا حدی اسیدی شده است انجام می شود. ۰.۳٪ (به عنوان لاکتیک) با افزودن اسید های سیتریک، هیدروکلریک یا لاکتیک، عبور شیر گاو خنثی از طریق یک زئولیت سدیم بسیار پاک می شود.

جورج ای. فلتون در کار تحقیقاتی خود بیان کرد که حذف کلسیم با اسیدی شدن بسیار افزایش می یابد. احساس می شود که در ترکیبی وجود دارد که در آن یونیزه می شود. یک محلول آب حاوی کلسیم کاملاً در این شرایط مناسب خواهد بود. در این شرایط سیستم های تبادل یونی به کمک می آیند که فقط ۳ تا ۵٪ کلسیم با سدیم مبادله می شود و حذف کلسیم از شیر کاهش می یابد. این عملیات تا زمانی ادامه می یابد که دیگر کلسیم و سدیم جا به جا نشوند و غلظت به دست آمده کلسیم کافی باشد. سپس شیر از سیستم های تبادل یونی تخلیه می شود.

بستر سیستم های تبادل یونی با آب، ترجیحاً به صورت سر ریز، شسته می شود تا بخشی از آن چربی شیر، پروتئین و سایر مواد آلی موجود در سیستم های تبادل یونی پاک شود. آب در دمای ۱۰۰-۱۰۵ درجه فارنهایت می تواند موثر واقع شود. بستر سیستم های تبادل یونی ممکن است با سدیم یا هیدروکسید حاوی سیلیکات سدیم شسته شود. این درمان قلیایی مورد استفاده قرار می گیرد چربی و پروتئین شیر را پاک کند که آب گرم نمی تواند از بین برود. همچنین به منظور حفظ قدرت جذب فسفات در سیستم های تبادل یونی علی رغم این واقعیت که اسید فسفریک آنیون است، قابل توجه است مقدار فسفات زیادی در اثر تصفیه شیر توسط سیستم های تبادل یونی های معدنی برداشته می شود. توسط لیمن و همکاران گزارش شده است (۱۹۳۳) که هیچ حذف فسفات توسط سیستم های تبادل یونی وجود ندارد مگر اینکه کلسیم یا یون های دو یا سه ظرفیتی دیگر نیز در محلول وجود دارد. توانایی سیستم های تبادل یونی برای حذف فسفات و کلسیم به طور طبیعی بازیابی نمی شود.
باز سازی نمک در شیر لازم است مقدماتی به سیستم های تبادل یونی ارائه شود. درمان قلیایی یا مواد شوینده به منظور تولید نمک تاثیر گذار مفید است. مکانیسم دقیق حذف فسفات مشخص نیست اما ممکن است به عنوان یک مجموعه با کلسیم یا سایر ترکیبات اساسی باشد. بهبودی در درمان اصلی هیدروکسید سدیم برای حذف چربی، پروتئین و فسفر جذب شده از سیستم های تبادل یونی است که توسط هول (۱۹۴۴) توصیف شده است. به جای محلول سود سوز آور کاربرد سیستم های تبادل یونی توسط صنایع غذایی و دیگر صنایع مودر استفاده قرار گرفته است. یک ماده مرطوب کننده مانند سدیم لوریل سولفات، در این سیستم های تبادل یونی توصیه می شود.

عامل مرطوب کننده ممکن است به تنهایی در غلظت های مورد استفاده ۰.۰۰۵ تا ۰.۱ قرار گیرد یا مخلوط با ۰.۱ تا حدود ۱.۰ از بوراکس در سیستم های تبادل یونی مورد استفاده قرار گیرد. این محلول شوینده نه تنها باعث حذف بهتر چربی، پروتئین و فسفر از سطح سیستم های تبادل یونی می شود، بلکه کلسیم را نیز در شرایطی که در آن نمک بعدی به راحتی از بین می رود و در بازآفرینی بستر سیستم های تبادل یونی که کاملاً بدون چربی شیر باقی مانده است و استخراج پروتئین توسط این روش درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

بستر سیستم های تبادل یونی قبل از آن با آب شسته می شود و رفتن به مرحله بازسازی نمک مرحله پس از آن است. به منظور حفظ محتوای سدیم و پتاسیم شیر درتقریباً همان نسبت قبل از تصفیه شیر توسط سیستم های تبادل یونی، لازم است سیستم های تبادل یونی را با مخلوطی از سدیم و پتاسونی احیا کنید. حذف کلسیم توسط محلول نمک با افزودن یک ماده اسید مانند استیک که ممکن است با استات سدیم بافر شود تسهیل می شود. این امر با تصفیه قلیایی از سیستم های تبادل یونی حذف می شود.

این معضل توسط شستشوی نهایی با محلول قلیایی که ممکن است حاوی محلول آلومینات به منظور بازیابی آلومینای از دست رفته توسط مواد سیستم های تبادل یونی در طی فرآیند احیا نیز باشد. بستر سیستم های تبادل یونی پس از شستشو با آب دوباره برای استفاده روی شیر آماده است. پس از این که سیستم های تبادل یونی بر روی شیر مورد استفاده قرار گرفت، لازم است بسیار احتیاط کنید و به منظور جلوگیری از رشد باکتری می توانید با جریان دادن بستر در محلول حاوی ۱ تا ۵ قسمت فرمالدئید به ازای هر ۱۰۰ قسمت آب سیستم های تبادل یونی را از باکتری ها مصون کنید. لازم است بستر فاقد فرمالدئید قبل از استفاده در چرخه شیر دیگر سیستم های تبادل یونی را کاملا شستشو دهید.

در ادامه استفاده از سیستم های تبادل یونی ها، این سیستم ها خراب می شوند. این خرابی به کاهش اثر حذف فسفات می انجامد. از آن جا که حفظ نسبت کلسیم و فسفات در شیر تحت تصفیه به دلایل رژیم غذایی، یک غلظت ثابت مطلوب است، مطلوب است که دوباره بستر سیستم های تبادل یونی را فعال کنید تا حذف فسفر از کار نیفتد. این ترمیم می تواند به ترتیب با استفاده از محلول های سیلیکات سدیم یا سدیم آلومینات برای حفظ نسبت سیلیس به آلومینا مورد نظر در شیر انجام شود. ت

ولید شیر کشک نرم نیز همیشه با استفاده از سیستم های تبادل یونی همراه بوده است. در حال حاضر تقریباً بیست و چهار شرکت تولید و توزیع شیر کشک نرم وجود دارد. یکی دیگر از کاربرد های سیستم های تبادل یونی توسط صنایع شیر تولید کازئینات قلیایی محلول است. در این فرآیند، جریان با pH اسیدی تهیه می شود. سپس کازئین قبل از عبور از مبدل شسته و ریز و معلق می شود. بستر سیستم های تبادل یونی مقدار قابل توجهی از کلسیم و فسفات از سوسپانسیون کازئین از بین می برد. کازئین توسط سیستم های تبادل یونی سدیم به کازئینات قلیایی محلول تبدیل می شود. این محصول ممکن است مستقیما یا بعد از خشک شدن استفاده شود. کازئینات قلیایی از نظر مواد معدنی بسیار غنی نیستند. سیستم های تصفیه آب صنعتی پیورآکوا، با تغییراتی جزئی می توانند در صنایع دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرند.

سومین کاربرد سیستم تبادل یونی در صنعت شیر، تصفیه شیر کامل یا بدون چربی است که خاصیت آن را تغییر می دهد به طوری که مقادیر بیشتری را می توان در بستنی یا شیر تغلیظ شده شیرین استفاده کرد. جریان لاکتوز را نیز از بین می برند. روش استفاده شده مشابه روشی است که در بالا برای تولید آن توضیح داده شد. به نظر نمی رسد حذف کلسیم و فسفات برای توضیح این واقعیت که می توان غلظت لاکتوز را در بالای ۷.۸ تا ۸.۵۷۶ بدون ایجاد رسوب و تجمع لاکتوز تهیه کرد، در حالی که در غلظت محصولات شیر تصفیه نشده بالا۵.۹ تا ۶.۵٪ لاکتوز است، کافی باشد. این اثر متفاوت به دلیل تغییر در مواد کلوئیدی در شیر است، که به طور موثر از رسوب و تجمع لاکتوز جلوگیری می کند. این اثر توسط جوزفسون و ریوز (۱۹۴۷) ثبت شده است که ترکیب مقدار کمی شیر بدون چربی تحت تصفیه با سیستم های تبادل یونی کاتیونی، شیر تبخیر شده را تثبیت می کند تا در هنگام گرما انعقادی وجود نداشته باشد. در نتیجه این اثر حاصل از یون کلسیم و منیزیم بالا با توجه به سیترات و فسفات موجود است. این یک روش استاندارد است که در صورت نیاز به افزودن نمکی مانند سیترات سدیم یا دی سدیم فسفات، شیر در حال حرارت را تثبیت کند. سیستم های تبادل یونی کاتیونی استفاده شده در این کار Amberlite IR-100 است که حدود ۶۰٪ کلسیم را حذف کرد بدون اینکه بر آنیون متمرکز باشد.
در صورت نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر در مورد سیستم های تبادل یونی و استفاده آن ها در صنایع مختلف، می توانید با مشاوران و متخصصان شرکت پیورآکوا تماس حاصل فرمایید و از مشاوره رایگان این شرکت بهره مند شوید.

آب میوه گیری سیب
شربت سیب، تهیه شده با غلیظ کردن آب خنثی شده
آب دارای آهک، به دلیل دارا بودن کلسیم، طعم تلخی دارند. باک و موترن (۱۹۴۵) از سیستم تبادل یونی برای تولید شربت سیب با کیفیت بهبود یافته استفاده کردند. افزایش کیفیت آب سیب پس از حذف آهک و کلسیم منجر به حذف طعم تلخ از شربت های آب سیب شد. این تلخ نبودن را می توان با حذف اسید مالئیک بر روی یک سیستم تبادل یونی یا با یون زدایی کامل با سیستم تبادل یونی کاتیونی و آنیونی نیز به دست آورد.
سیستم تبادل یونی آنیونی به صورت عمده توانایی تصفیه ۱۵ تا ۲۰ لیتر آب حاوی ۰.۳ تا ۰.۴٪ اسید آزاد را دارند. این روش تصفیه از ایجاد ترکیبات کلسیم جلوگیری می کند، بنابراین از تولید طعم تلخ جلوگیری می کند. اگرچه تصفیه توسط سیستم تبادل یونی آنیون و کاتیون ترکیبی باعث حذف کامل تر رسوبات و اسید مالئیک می شود، اما در مورد تصفیه تنها یک پیشرفت جزئی در کیفیت وجود دارد.
حذف مقادیر قابل توجهی سرب و آرسنیک نیز با استفاده از سیستم تبادل یونی حاصل میشود. سرب در اثر استفاده از سیستم تبادل یونی آنیونی و کاتیونی حدود ۵۰٪ کاهش میابد. پیشنهاد شده است که حذف ۵۰٪ از سرب نه به صورت ۱۰۰ درصدی آن ممکن است به دلیل وجود سرب به شکل غیر یونی نیز باشد. از آن جا که با آهک زنی می توان سرب را تقریباً کامل از بین برد، این یک مشکل اساسی نیست. حذف آرسنیک موثر تر بود و حدود ۹۶٪ می تواند توسط سیستم تبادل یونی آنیونی یا کاتیونی و آنیونی جذب شود.
اسید مالئیک جذب شده در یک سیستم تبادل یونی آنیونی ممکن است بازیابی شود و این موضوع را باک و موترن متوجه شدند. مواد سدیم را می توان با غلظت حدود ۵٪ بدست آورد. این محلول تا حدود ۲۰٪ سدیم تبخیر شده و سپس با ۱۰٪ بیش از حد کلرید کلسیم رسوب می کند.

آب میوه گیری انگور و جدا سازی اسید تارتاریک
dاستفاده از رزین تصفیه آب سیستم تبادل یونی برای بازیافت تارتارات اسید از ضایعات انگور در آزمایشگاه تحقیقات منطقه ای غرب بررسی شد. تارتار ها در تفاله تولید آب انگور و همچنین در تفاله تولید سرکه نیز وجود دارد. تخمین زده می شود که سالانه حدود ده میلیون پوند اسید تارتاریک در مواد زائد انگور وجود دارد.
بازها با یک سیستم تبادل یونی کاتیونی و سپس اسیدهای آزاد را بر روی یک سیستم تبادل یونی آنیون جذب می کنند. رزین های سیستم تبادل یونی سپس با اسید معدنی شستشو و احیا می شوند.
سیستم تبادل یونی آنیونی را می توان با ظرفیت حدود ۵.۹ پوند اسید تارتاریک در هر فوت مکعب رزین در نقطه شکست بارگذاری کرد. بار اسید تارتاریک را می توان تا حدود ۹.۱ پوند افزایش داد. عملیاتی شدن بستر های سیستم تبادل یونی به دلیل کند بودن سرعت جذب امکان پذیر نیست.
ضایعات انگور علاوه بر اسید تارتاریک، دارای اسید های مالیک، استیک اسید، سولفوریک اسید، فسفر و سایر اسید ها نیز هستند. اسید های استیک و مالیک نسبت به اسید تارتاریک محکم تر در رزین سیستم تبادل یونی نگه داشته می شوند.
احتمال جذب اسید تارتاریک به طور مستقیم از شیب غیر اسیدی نیز بررسی شد. می توان در نظر گرفت که اسید تارتاریک در درجه اول به عنوان نمک تارتارات پتاسیم وجود دارد. نتایج در مورد استفاده از تارتارات اسید پتاسیم از طریق سیستم تبادل یونی آنیونی که در یک مورد با هیدروکسید سدیم باز یابی شده است و در مورد دوم کربنات سدیم تصفیه شده است، مثبت بوده است. جالب است بدانید که جذب از سیستم تبادل یونی بیشتر بود با کربنات احیا می شود. این نتیجه به دلیل واکنش تبادل یونی آنیونی است که در آن کربنات از رزین سیستم تبادل یونی آزاد شده و جایگزین آن تارتارات می شود. این واکنش در معادله زیر نشان داده شده است:

رزین احیا شده هیدروکسید سدیم دقیقاً نیمی از اسید تارتاریک را از محلول نمک تارتارات پتاسیم جذب کرد. بنابراین پساب می تواند از تارتارات پتاسیم عاری باشد. معادله برای این واکنش به شرح زیر است:
۲KHC4H4O6 + AnOH + K2C4H4O6+AnC4H4O6 +2H20

با توجه به راندمان پایین یا بازیابی تارتارات در حضور مقادیر قابل ملاحظه ای از باز، جذب مستقیم روی سیستم تبادل یونی آنیونی بازسازی سیستم تبادل یونی آنیونی با یک پروسه چهار مرحله ای با کربنات سدیم امکان پذیر نبوده است. این چهار محلول حاوی حدود سه درصد، ۱ درصد، ۰.۱ درصد و صفر درصد اسید تارتاریک قبل از شروع باز یابی بودند و پیش از استفاده، به اندازه کافی برای رسیدن به تمام شرایط تعادل استفاده شده بود. غلظت های مربوطه پس از باز یابی ۶ درصد، سه درصد، یک درصد و ۰.۱ درصد بود. نمونه ۶٪ اسید تارتاریک با ۱۰٪ بیش از حد کلرید کلسیم تحت تصفیه قرار گرفت تا تارتارات کلسیم رسوب کند. سه بخش دیگر در چرخه بعدی استفاده شد.
سیستم تبادل یونی آنیونی، Amberlite IR-4، پس از استفاده برای ۸۰ دوره، حدود ۲۵ درصد افت ظرفیت نشان داد. در صورت ادامه پر شدن ظرفیت رزین سیستم تبادل یونی با این سرعت، جایگزینی سیستم تبادل یونی آنیون هزینه زیادی در بهره برداری از کارخانه بازیابی اسید تارتاریک از ضایعات انگور دارد.
فرآیند یک مرحله ای برای بازیابی تارتارات از ضایعات انگور نیز نتیجه کار در آزمایشگاه تحقیقات منطقه ای غرب است. این فرآیند شامل بارگیری یک سیستم تبادل یونی آنیونی با یون های کلرید و تصفیه آن با محلول اسید کلریدریک بود. جریان غیر اسیدی از طریق رزین عبور داده شد و تارتار با کلرید مبادله شد. با این روش تصفیه، افزایش راندمان تا بیش از ۸۵٪ حاصل شد. باز یابی سیستم تبادل یونی با عبور یک محلول سدیم کلرید قوی از بستر انجام شد. برای هدایت واکنش در جهت معکوس استفاده از آب نمک قوی ضروری است. این روش مشابه روشی است که معمولاً برای بازسازی سیستم تبادل یونی کاتیونی که برای آزاد سازی سدیم برای نرم شدن آب استفاده می شده است، استفاده می شود. تارتار برای واکنش تبادل کلرید با معادله زیر نشان داده شده است:
KHC4H4O6+AnCl +AnHC4H4O6+ KCl
باز یابی کلرید سدیم در رزین سیستم تبادل یونی انجام شد. این احیا برای بهبودی جدا سازی تارتارات استفاده شد. قبل از افزودن کلرید کلسیم برای رسوب تارتارات، این محلول با کربن تصفیه شد. برای جلوگیری از تلفات ناشی از عملکرد باکتری، شستشو و خشک کردن سریع رسوب ضروری بود.
بازیابی تارتار توسط سیستم تبادل یونی فراتر از مرحله آزمایشی انجام نشده است، ظاهراً زیرا جریان مستقیم با کلرید کلسیم و آهک یک فرآیند ساده و ارزان است. لازم به ذکر است که عملکرد سیستم تبادل یونی آنیونی در دو فرآیند مورد استفاده برای بازیابی تارتار، غلیظ شدن اسید تارتاریک بوده است. این برای بالا بردن سطح اسید از چند دهم درصد تا حدود ۶ درصد بود. با این حال، اسید هنوز باید به عنوان نمک کلسیم جدا شود. حلالیت تارتارات کلسیم توسط Halperin (1945) تقریباً به میزان ۱/۰ پوند در هر گالن داده شده است که مربوط به حدود ۰۷/۰ درصد اسید تارتاریک است. از محلول ۰.۴٪ اسید امکان پذیر است.
تقریباً ۸۵٪ از تارتارات را با جریان مستقیم کلسیم بازیابی می توان بازیابی کرد. بنابراین واضح است که فقط در محلول های بسیار رقیق استفاده از این روش امکان پذیر است.
استفاده از رزین های سیستم تبادل یونی برای بازیابی اسید استیک و شیره قند

از رزین های تبادل یونی در بازیابی اسید سیتریک و شیره قند ها از ضایعات آناناس استفاده می شود. این مواد زائد از پوست میوه و سایر قسمت های غیرقابل خوردن حاصل می شود و بیش از ۵۰ گالن آب به ازای هر تن میوه فرآوری شده تولید می کند. محتوای جامد این آب حدود ۱۱٪ است که ۸۵-۸۰٪ قند و ۷-۹٪ اسید سیتریک است.
آب زباله آناناس قبل از تصفیه توسط سیستم تبادل یونی چندین مرحله تصفیه را طی می کند. ابتدا برای رسوب آلبومین گرم می شود و سپس فیلتر می شود تا این رسوب و سایر مواد جامد نامحلول از بین برود.
از آن جا که حذف اسید سیتریک با جریان آهک مقرون به صرفه تر از استفاده از سیستم تبادل یونی است، دوباره فرآیند آب گیری انجام می شود. آب تصفیه شده را تا pH 5.2 آهک می زند و برای رسوب سیترات کلسیم گرم می شود. این فرآیند میزان راندمان سیستم تبادل یونی آنیونی را تا میزان ۵۰٪ کاهش می دهد. استفاده از آهک باعث افزایش بار کاتیون می شود اما در مقدار بسیار کمتری نسبت به کاهش محتوای اسید موثر است. با توجه به این واقعیت که سیستم های تبادل یونی کاتیونی بسیار ارزان تر و همچنین پایدارتر هستند، تبادل یونی برای کار با آب آناناس بسیار ارزان تر از هزینه تصفیه با اسید و سپس فیلتر کردن آن شده است. پس از آن رسوب سیترات کلسیم، با فیلتراسیون جدا می شود. سپس آب قبل از ورود به سیستم های تبادل یونی خنک می شود. با استفاده از این سیستم تبادل یونی، آب از دو سیستم تبادل یونی که به ترتیب کاتیون-آنیون-کاتیون-آنیون مرتب شده اند عبور می کند. این فیلتر تبادل یونی مضاعف از این نظر سودمند است که باعث حذف بهتر نا خالصی ها نسبت به یک فیلتر تک می شود. از آن جا که ساکارز از آب تصفیه شده کریستالیزه نمی شود، وارونگی جزئی که در جفت دوم اتفاق می افتد نتیجه جزئی دارد. این موضوع در تطبیق با کاربرد این فرآیند در تصفیه آب چغندر قند یا نیشکر است که در آن مرحله تصفیه اضافی برای محصول اصلی با مرحله کریستالیزاسیون بعدی به دست می آید. در این حالت، این رفتار مقدار قند معکوس را بسیار افزایش می دهد و عملکرد قند بلوری را کاهش می دهد. بر این اساس، بیشتر محققان در این زمینه می دانند که استفاده از سیستم تک فیلتر مطلوب تر است.
سیستم تبادل یونی کاتیونی مورد استفاده در تصفیه آب آناناس و بازیابی مواد از آن، ظرفیت خوبی برای حذف مواد تشکیل دهنده مواد معدنی دارد و در عین حال برای حذف ناخالصی های آلی نیز رضایت بخش است. مورد اخیر از اهمیت بیشتری برخوردار است تصفیه آب آناناس با حذف مواد تشکیل دهنده آسان تر است.
سیستم تبادل یونی آنیونی مورد استفاده در تصفیه و بازیابی مواد از آناناس فیلتر های با کیفیتی هستند. بسیاری از سیستم های تبادل یونی آنیونی موجود در بازار هنگام استفاده با قند های کاهش دهنده، کاهش سریع ظرفیت را نشان می دهند. سیستم تبادل یونی برای آناناس در کاهش قند ها پایدار است و همچنین دارای خواص خوب از بین بردن رنگ است.
در مرحله نمک زدایی، آب از دو نوع سیستم تبادل یونی عبور داده می شود تا اینکه سیستم تبادل یونی اول از بین می رود. سپس این سیستم تبادل یونی برای بازسازی برش داده می شود و سیستم تبادل یونی دوم در چرخه آب بعدی به سیستم تبادل یونی اول تبدیل می شود. از آن جا که سیستم تبادل یونی اول با آب کامل پر شده است، اولین قدم در تولید مجدد این است که این آب آناناس را با آب خالص جابجا کنید. نقطه برش در عملیات شیرین سازی توسط هدایت گر کنترل می شود. بین هدایت گر و بریکس شیره ارتباط نزدیک وجود دارد. با توجه به این واقعیت که هدایت الکتریکی را می توان با دقت و سهولت بیشتری نسبت به چگالی اندازه گیری کرد، می توان از آن برای استفاده در کنترل نقطه پایان شیرین سازی استفاده کرد.
مرحله بعدی در بازیابی شامل عبور محلول قوی کلرید سدیم از طریق سیستم تبادل یونی کاتیونی و آنیونی است. این روش تصفیه باعث جابجایی مقدار زیادی کلسیم از مبدل کاتیونی و سیتریک و سایر اسیدهای آلی آنیون می شود. سپس قسمت اول محلول نمک به منظور رسوب مقدار اضافی سیترات کلسیم گرم می شود. همچنین مقادیر قابل ملاحظه ای ازمالئیک اسید در این ماده بازساز وجود دارد و در صورت افزودن کلسیم اضافی، می توان مقدار کل آن را همراه با سیترات کلسیم رسوب داد. سیترات کلسیم از آب نمک فیلتر می شود که پس از آن بازگردانده می شود و در چرخه های بعدی استفاده می شود. بخشی از آب نمک برای جلوگیری از خرابی هر چرخه دور ریخته می شود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید با مشاوران شرکت پیورآکوا تماس حاصل فرمایید.